172. Minifundista
por Nacho Mirás Fole
El gen del minifunsismo lo llevamos los gallegos de serie y, tarde o temprano, acaba manifestándose. Ahora que estoy retirado de la vida laboral, el minifundista que llevo dentro lucha para salir, y por eso es que suspiro por un metro de tierra en el que poder sembrar algo, por un pendello -me niego a traducir un término con semejante carga léxica- donde guardar las herramientas, un minifundio en el que entretener a la enfermedad que me invade. Mis amigos lo saben y ya están a la esucha. Los de Navarra, hijos del latifundio y el mayorazgo, flipan, claro. A la que mis colegas minifundistas ven cualquier pendello de ese período tan fructífero en la urbanización sin control de Galicia que es el uralítico, me mandan fotos y me tientan: «Este tiene una pintaza». El minifundista no necesariamente tiene alma de propietario. Me conformo con un alquiler en la zona donde vivo: San Lázaro, San Marcos, Amio, Aríns… Suspiro por ese ranchito de jubilado minifundista al que rotular suntuosamente como La Ponderosa o Falcon Crest, que es lo que solemos hacer en Galicia con el minifundio libre de complejos. La ubicación y los metros me dan lo mismo, pero la existencia de pendello y agua es irrenunciable. Pero lo más complicado es la negociación y el papeleo con otros minifundistas, por eso agradezco ayuda. Si lo consigo volveré al campo del que salieron mis ancestros y cultivaré a los herederos en el sachado de la patata, el sulfatado del tomate… todo eso. Pensad en mí cada vez que veais un pendello con posibilidades. No es por vicio, que es por terapia. Tampoco tengo aficiones desorbitadas ¿no?
Has valorado esto?
http://huertoacaeira.blogspot.com.es/2012/10/huertas-de-belvis-santiago-de-compostela.html
apertas!!
Y una huerta comunitaria no alcanzaría? Un gran terreno comunal… Y luego gran farra para la cosecha. Que lo encuentres pronto. Y si venís a las Pampas te juro que te encontramos uno en 5 minutos. Abrazo Nacho y te mando semillas de zapallitos de agua para cuando lo tengas.
¡Tú serías un minifundista bloguero y retransmitiendo minuto y resultado desde el pendello!
Los sueños están para cumplirlos. Y con lo plastas que somos con frecuencia las personas humanas, a veces es mejor charlar cunha leituga.
Un abrazo.
Pues cuando lo encuentres/mos nos hacemos socios siempre quise cultivar tomates, repollos, grelos y buenos amigos….
Bueeeeno, esto ya está mejor. Si empezamos a pensar en el noble arte del manejo de la sacha, el sulfato y demás adminiculos, la cosa tiene otro color. Me alegro muchisimo, y ya espero tus escritos sobre tus progresos.
¡Mucho animo!
Nacho tengo yo algo en venta en las afueras de Santiago si estas interesado no dudes en decirme,doi fe que un trozo de tierra para plantar los porrales te tienen entretenido,sino que se lo digan a mi madre que tiene 80 años y todos los dias va a su finca a trabajar su porral ( chicharos,patacas,grelos,ensaladas etc,etc,etc……
Existe también la posibilidad de los huertos urbanos ¿o es una opción que no te interesa? En Santiago está el proyecto de recuperación de las huertas de Belvís y creo que hay más, también en Ames, en estos enlaces encontrarás información
http://www.santiagodecompostela.org/facendo_cidade/apartado.php?txt=fc_ambiente&ap=3&lg=cas
http://www.lavozdegalicia.es/noticia/santiago/2013/07/27/concello-ames-llevara-milladoiro-iniciativa-huertos-urbanos/0003_201307S27C7994.htm
Una posibilidad hasta que encuentres el ansiado pendello.
los conozco de sobra: llevo en lista de espera ni se sabe
Gsv:
E a mellor forma que tes de aislarte de tantos consellos inutiles
que en realidade a quen lle importa e ati mismo tes que ser egoista,pero bastante egoista e encontraraste mellor.
hoxe e o primeiro dia da tua nova vida, eu sei do que falo,tira pa diante hasta donde de o tempo.
Dentro de nada te vemos de miniterrateniente. ¡Seguro!
Nacho, no do pendello non te podo axudar porque paréceme que a zona do Ribeiro te queda un chisquiño a desmán. Sorte e SAÚDE!!!
Bueno Nacho que bueno leerte. Yo tengo un ferrado de huerta, pero te queda un poquito lejos pero te puedo mandar ideas, un fresal, ya tengo fresas de mi huerta y estan buenisimas. Fuerza Nacho y salud muchisimo animo. Un abrazo. Bicos ferrolanos.
Me encantas
En ortigueira tes unha leira gratis. Salud
eu deixábache a miña pero quédache a desmán
verás cantas satisfaccións!….e cantas rabietas
Arrea!! A Servidora, tambi\’e9n infectada de bichos malos como los tuyos y en proceso de sanaci\’f3n, tambi\’e9n le ha dado por plantar un huerto en la terraza de su casa….ya no se puede tomar el sol. Ahora estamos rodeados de tomates, calabacines, albahaca, jud\’edas verdes y pimientos…. Oye, y qu\’e9 me va muy bien!! As\’ed que, \’a1adelante! }
Non había un proxecto de horto urbano detrás do Axuntamento de Santiago?, ou preto de Belbís?. Tentarei averiguar se queda algo deso.
Nacho, moito ánimo!!! e arriba eses folgos… pensa tan só en reunir forzas para o seguinte paso a dar, cando o chasis non te acompañe. Vai de un en un.
É unha ledicia lerte. Fixéchesme rir de novo, cos teus dous últimos posts.
Se non che pilla a desmán vir ata Vila de Cruces pois por aquí , outra cousa non , pero terra temos dabondo.. Xa sabes.
Te sigo desde el principio, me has hecho reir y llorar. Nunca me atreví a escribirte ya que ante tanta genialidad, me parecía que todo lo que yo pudiera decirte sería una nimiedad. De repente hoy me ha dado el pálpito. Eres un genio, eres la rehostia, haz en cada momento lo que te salga de los cojones y en algún momento, te espera una Asturiana en Almería, con su sol y su meditérraneo, con todos los tuyos. Elvira
Hola Nacho.En Carral,tienes leiras gratis con agua para cultivar todo lo que quieras.Estamos a tu disposición.Un abrazo
Pendello no tengo, pero en cuanto lo consigas, avísame que puedo facilitarte el somier para cerrarlo, unos CD’s para espantar a los pájaros, y una bañera para abrevar el ganado.
Qué sabrán los navarros!!!
Para pendello a cidade da cultura, Nacho ! Non o pensaches ? E que vistas, eh !
Contenta de verte asì aìnda que non che podo resolver o da leiriña.
E que viva o minifundio!
A por ello¡¡¡¡,ya me estoy imaginando unos tomates en la mesa de vuestra casa, la satisfacción que da poner una planta de dos hojas y seguir su evolución hasta poder recoger el fruto es algo que no se puede explicar, ánimo, seguro que lo consigues, un abrazo
Non te esquezas de moverlle os marcos a un veciño ou negar servidumes de paso, pois non serias un minifundista completo con selo de calidade autoctono. Unha gran aperta.
Los interesados en las huertas familiares podéis ver la última entrada de mi blog: http://tongosytangos.com/ que se titula «Quen ten unha horta ten un tesouro» en la que se da bastante información al respecto. Ánimo que es fácil.
Pedro Puialto
pedropuialto@gmail.com
Nacho, en Cacheiras tes a miña horta a tua enteira disposición. Dispoño de pendello, apeiros, chimpín, cortacésped, desbrozadora, carretilla… Alugueiro low cost total, cun par de leitugas e catro tomates xa está.