154. 23 de enero. Mucha carrera.
por Nacho Mirás Fole
No me puedo quejar. A 48 horas de la última sesión de quimio, las tripas siguen en su sitio y eso no es una circunstancia menor para un fulano en mis circunstancias. Pero esta enfermedad y su tratamiento son como el Camino de Santiago, que no te regala nada: después de un llano o una bajada siempre lo pagarás con una cuesta arriba. Siempre. Me lo enseñó a pie de obra el sobrino de la Tía Claudina, que tiene las piernas muy trabajadas en los caminos que a Compostela son.
La etapa de la montaña de ayer incluyó una dolorosa a la vez que entretenida migraña de unas cinco horas de la que hoy, cruzo los dedos, no queda ni un poco de serrín. Acabé con toallas frías sobre la cabeza.
Ya saneado, puedo dedicar esfuerzos a los planes laborales y académicos que se me presentan, porque no seré yo el que eche el freno en plena carrera. Y confío en el apoyo inquebrantable de mi entorno, como hasta ahora, para el logro de mis objetivos. De verdad: no hay nada más negativo para un enfermo que la sobreprotección. Mucho me acuerdo de una frase que le oí a alguien una vez: «¡Estoy enfermo, no estoy inútil!».
Como el ánimo suele ir emparejado con las condiciones físicas, mientras la carrocería vaya tirando yo no tengo pensado venirme abajo. Y lo que tenga que venir o no, ya sucederá. O no.
Después de un año y tres meses de baja, empiezo a desubicarme en los días de la semana. Así que, una vez confirmado en el móvil que es viernes, mis mejores deseos para el fin de semana, que promete más sol cuanto más al sur (de Galicia). El sol es vida; la humedad…musgo y moho.
¡Buen fin de semana! Y a disfrutar de la familia y amigos. Qué bien leer que la química respeta la física y estás volcado en planes y proyectos. ¡ADELANTE! El entorno y este ejército te acompañan.
Buen fin de semana a todos.
«No me puedo quejar», Si hombre, que ahora si, o casi si. Antes, no. Antes, en tiempos de Franco allá por la Altisima Edad Media, algunos con sorna deciamos «No nos podemos quejar» y a la pregunta del otro ¿o sea que todo bien, no? la respuesta era «No, que no nos podemos quejar». Por desgracia ahora ya casi está pasando lo mismo, pero bueno.. si te apetece aprovecha y quejate lo que te de la gana.Sin embargo, las ideas positivas atraen cosas positivas por lo tanto es magnifico ponerse a la faena con buen ánimo hasta donde las fuerzas acompañen. Buen finde!
eres grande Nacho !!! recuerda que este finde exaltamos el berberecho en Foz. Estás invitado !!!
No sabes lo que me alegra saber que estás un poquito mejor. Feliz fin de semana y MUCHA FUERZA.
Nacho, no solo no estas inútil sino que eres un utilísimo útil, «154 veces útil, y sumando». Ya sabes…. , se optimista. No parece muy útil ser otra cosa.
Para ti también buen fin de semana y que disfrutes de los tuyos (¡¡vaya bellezón que tienes al lado¡¡) y estés en forma para el día 6. Un abrazo de los dos.
Que ben leerte mellor! Boa finde Rabudo
Disfruta del fin de semana, que viene buen tiempo. Y que bien que te encuentres mejor. Fuerza Nacho , eres grande y ya sabes que estamos aquí enviandote energía positiva. Un abrazo. Bicos ferrolanos.
Buen finde Nacho, e que o sol de Galicia te agarime o ánimo.
Bicos e apertas
¡El sol es vida!
Buen finde a todos!!!
Boa finde tamèn para ti, Nacho ! Eu cumprirei por primeira vez cun dos propòsitos do ano, que con sol apetece màis… sò no sur , dis ?
Feliz fin de semana con los tuyos Y mucho mucho SOL. NACHO te queremos
Encantada de verte positivo, también encantada de que pienses como yo sobre la compasión, no hay nada mas corrosivo para un enfermo.
Disfruta el fin de semana, un abrazo!!
Pois a seguir «ben» e disfrutar todo o que poidas de tí, dos teus e do que se tercie. Gigaabrazo.
Me alegra saber que no has perdido fuerza y que están dando con que contraatacar los malos síntomas de la quimio. A disfrutar toca y coger energía positiva.
Como siempre te doy las GRACIAS nos gusta saber como te va.
Hay que disfrutar de todo lo que quieras y cuanto mas mejor, si el trabajo te hace sentir bien y el cuerpo te lo permite pues adelante, pero sin pasarse de rosca, aunque tu trabajo no requiera esfuerzo físico pude ser igualmente agotador y luego vienen las ¨rebajas de enero¨.
Feliz fin de semana.
Vale Rabudo…a sobreprotección sobra por negativa, pero os mimos que non falten….Non!!
Para que sigas disfrutando do teu ánimo alto,nada mellor que vir as comarcas do oriente ourensá.Aquí non hai praia…pero temos sol! ! É bo xantar…e bo viño… e…neve en Manzaneda e Trevinca!!
Qué che parece, lonxe do «musguiño» de Compostela…?!
Nacho…é un pracer contar coas túas crónicas:intelixentes,retranqueiras,cheas de humanidade….ADIANTE!!. Saúdos. SAÚDE!
disfruta el fin de semana y un abrazo fuerte.
carpe diem Nacho!!!
Eres un tío con un par de narices.
Nacho, espero que poidas desculpar a torpeza dos que te atopamos e… de todo o que nos gustaría dicirche non nos sae nada, podendo dar sensación de falta de sensibilidade ou de frivolidade.
Pero a xestionar esta comunicación -que vai máis alá do interpersoal- non nos aprende ninguén. Cando volvas dar clase (máis cedo que tarde, xa verás 😉 podes incluír un exteeeenso apartado sobre todos os eufemismos, evasivas e lugares comúns que se empregan para falar ou para pasar por riba de doenzas crúas e lastimosas e que só tratades de ti a ti os que as padecedes.
A miña admiración profesional virou en persoal desde o inicio da túa particular guerra. E aquí seguimos, na retagarda (silenciosa), pero retagarda ao fin e ao cabo mentres agardamos polo armisticio e a vitoria definitiva.
Apertas fondas para ti e os teus.