171. Bajo mínimos
por Nacho Mirás Fole
Éramos pocos y parió la abuela. Los daños colaterales en esta cruzada contra el cáncer no hacen más que aumentar. La última cefalea fue tan brutal que tuvimos que atacarla con morfina, y eso tampoco estuvo exento de efectos secundarios y de su correspondiente vuelta de tripas. Y se manifestó además un hipo tan exagerado que me pasé día y medio comprobando que no me hacía los coros la tuna compostelana cada vez que el bazo arrancaba por su cuenta la copla que empieza: «¡JHip, hip!» y termina con «¡Hurra!».
El hipo ha contribuido a llevar al límite el estado de extenuación en el que vivo instalado. Me cuesta incluso utilizar el teclado del ordenador, cosa que no había ocurrido jamás. En mi entorno más inmediato se emperran en que si hago propósito y chasqueo los dedos, volveré a ser el gladiador que era antes, cuando me alisté hace ya 18 meses. Juro que no puedo. Ni ayer ni hoy me ha respondido el chasis. Quizás según avance el día… No es algo psicológico, es algo físico y es, ahora mismo, más fuerte que yo. ¿O es obligtorio estar al cien por cien todos y cada uno de los días? No pretendo dejarme llevar, pero hoy no tengo fuelle, ya lo tendré, que nadie me agobie más todavía. A ver si con música…
Animo y suerte.
1. Moi de acordo en que non se pode estar ao 100% o 100% dos días. Nin ti nin eu nin ninguén. 2. E, sobre todo, moito ánimo e moita forza.
Es tan duro tener que hacer el papel de superhéroe las 24 horas del día sin poder descansar el domingo siquiera.
Hoy es día de quererse a uno mismo y pasar de los demás. Feliz día del egoísta!!!!
Si no da, no da. Un abrazo y escucho la música que elegiste con vos. Y un beso, que no te joda, que te cariñe nomás. Desde Buenos Aires, soleado.
Tómate tu tiempo, cando no se puede no se puede. Y chasquemos los dedos, no para que aparezca el gladiador, si no para que las fuerzas vuelvan pronto.
Ser superhéroe es muy duro. Tienes todo el derecho a colgar un rato la capa. Sino puedes volar, nosotros te aupamos. Pero hoy descansa, piensa en ti y recupera fuelle. Mañana será otro día.
Un abrazo.
No es obligatorio estar al cien y ni siquiera al cincuenta. Escribe cuando puedas. Esperamos.
Si hoy no se puede será mañana…..
Que te mejores pronto. Descansa mucho y cúidate todo lo que puedas. Nosotros seguiremos deseándote mucha suerte y mandándote todos nuestros mejores deseos. Un abrazo.
La elección de la música brillante, inmejorable para evadirse de los obstáculos y …. dejarse llevar, al menos durante exprimes el momento de escucharla.
Animo y mucha fuerza Nacho. Un abrazo
Cuando no se puede, no se puede y no hay más remedio que esperar a que pase la galerna capeándola como buenamente se pueda.
Un abrazo y un besín de una seguidora que se preocupa si tarda en leerte.
Nacho, te sigo desde hace tiempo. Yo también tengo un cangrejo, mas llevadero que el tuyo, pero va caminando.
Eres grande, muchos besos
Carmen
Moito animo e a o teu ritmo.
Ánimo, estos tratamientos son una putada pero sirven para curar.
un abrazo muy fuerte
Ánimo, ánimo, ánimo , ánimo !
Mucha fuerza y ánimo!!
Fuerza Nacho !!! Tomate tu tiempo !!! Ya volverás a tener mejor ánimo !!!
Nacho, mi abuela, mujer sabia, como todas las abuelas, era la más pesimista del mundo. Desde que la conocí, y la conocí durante 30 años se moriría con mucha probabilidad ese año, porque al siguiente iba a ser dificil que llegara. Voluntad toda,pero optimismo ninguno, y si le daba por ahí se quedaba en cama. No era por mala leche, es que era una mujer enferma, pasó por dos bichos, el primero sin tratamiento,porque para qué si no tenía solución, y vivió 40 años más. El segundo acabó con ella pero a los 90.
Con esto quiero decir, que ni tú ni los tuyos tengais miedo a un día o un mes de debilidad, ser fuerte siempre, es agotador y consume mucha energía, de vez en cuando hay que aflojar y hacer lo que a uno le salga de las narices, y si lo que te sale es pasarte unos días tirado sin hacer nada, es lo que debes hacer.
Ánimo que eres muy grande te queremos besosss
Xa o dixo Scarlett o’hara…..después de todo….mañana sera otro dia
Bicos Nacho.
Ay Nacho, cuando no se puede no se puede. Ya te he contado en ocasiones anteriores que yo a esos días le llamo » días perdidos» no pierdas los ánimos que volverá la fuerza y por cada «día perdido» disfrutarás el doble. GRACIAS
Aperta lixeira pa non fastidiar nada pero con moito cariño.
un bico, nacho
Ánimo…… Unha aperta
Aguanta, pasará
Animo
Animo Nacho. Mañana será otro día y espero que mejor, mucha fuerza. Bicos ferrolanos.
Ay, madre, ¿quien nos dijo que esto era como un resfriado? No, no, que tenemos un bicho malo que nos quiere jorobar y, efectivamente, hay días en que lo consigue….tranquilo, todo pasará….date tiempo…
Que difícil momento para quèn està mal e para os que acompañan, que sendo conscientes, dan alento para seguir e non deixar que te quedes atràs.
Bico de corazón
Adiante rapaz!!!!! A ver se o sol ese que anuncian para mañán che trai enerxía!!!
No todos los días van a ser fiesta; cuando no se puede, no se puede y, además, es imposible.
Despuès de la tempestad viene la calma…aunque por ahora no la veas…vendrà! Un abrazo Nacho!
Mucha fuerza y sobre todo ánimo!!!!
Haber si hoy notas mejoría, al menos es lo que yo te deseo, el hipo pone a cualquiera de mal humor…y si por encima tienes cefaleas ya no deseas ni que te pregunten la hora.
Animo Nacho.
Querido Nacho.Mucha fuerza y ánimo.Un abrazo.
Moito ánimo Nacho!. Cóidate moito. Unha aperta moi forte.
No es un consejo!! Es un pensamiento en voz alta. Déjate llevar… la fuerza llega en cualquier momento. Sobran las palabras. No se te puede querer más si eso sirve para algo y te llega. Inmenso abrazo otra vez
Mucho animo superman
Un besazo.Lucia
Mucho animó superman
Un besazo. Lucía
Siempre te leo pero nunca escribo nada. Hoy tampoco.
Pío César, léote fai pouco, son novo no clube, tamén afectado do cancro, días bos e non tan bos. Pero o bo ánimo é fundamental para nos e os que están perto de nos.
Botábate de menos, bicos
Por supuesto que tienes derecho a tener un mal día, faltaría más! y allí estarán los tuyos para sostenerte. Un abrazote.
As persoas sans e máis as enfermas precisamos descansar da loita continua. Seguro que sirve para coller os problemas con máis forza. Ánimo!
Por suposto que non hai que estar sempre ó 100%… faltaría mais! Hai que ir levando as cousas como veñen, aínda que veñan coma o carallo, falando mal e pronto. Mándoche una aperta forte e moito, moitísimo ánimo.
A ver se vén o sol e axuda, que o mundo sempre se ve distinto con ceo azul e luz. E a ver se te chega enerxía cunha aperta forte que mando con esta mensaxe.
Ya te lo dije: medita y que te bajen un poco la medicina. La Medicina occidental está muy equivocada: La enfermedad no se debe intentar quitar del todo con fármacos. Porque la enfermedad cumple una función, nos avisa de que algo va mal, o estamos recibiendo algo de fuera que nos daña o tenemos algún conflicto que resolver. El tratamiento solo debe intentar ganar algo de tiempo para que el cuerpo o la mente logren la curación.
Mucha fuerza compañero
Yo quiero darte todo el ánimo de este mundo querido amigo, este camino nadie dijo que sería fácil. Un abrazo.